Urodził się 21 stycznia 1905 r. w Sławinie. Studiował w seminarium duchownym w Poznaniu i w Gnieźnie. Święcenia kapłańskie przyjął 16 czerwca 1929 r. z rąk biskupa Walentego Dymka. Jego pierwszą placówką była parafia św. Floriana w Chodzieży. W 1930 r. przeniesiono go do parafii św. Marcina w Poznaniu. W 1936 r. został proboszczem parafii św. Stanisława w Gościeszynie koło Wolsztyna. Pod jego kierunkiem działały Katolickie Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Żeńskiej. Pomagał m.in. w przygotowaniach przedstawień teatralnych, sprawował pieczę nad działalnością chóru kościelnego.

Został aresztowany przez gestapo 6 października 1941 r. i osadzony w Forcie VII. 30 października tego samego roku, wraz z innymi kapłanami, przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Dachau. Otrzymał tam numer obozowy 28074. Pracował m.in. w "komandzie śniegowym", bez odpowiedniego ubrania i obuwia. Wkrótce zachorował i trafił do obozowego "szpitala", tzw. rewiru.

Jego rodzina starała się wydostać go z obozu, jednak Niemcy postawili dwa warunki: musiałby wyrzec się kapłańskiego powołania i podpisać niemiecką listę narodowościową. Ks. Józef w ostatnim liście do rodziny dał do zrozumienia, że nie może przyjąć takich warunków.

Zmarł z głodu 18 września 1942 r.

13 czerwca 1999 r. został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w gronie 108 męczenników II wojny światowej.