Jednym z elementów stosowanego przez Niemców na terenie Wielkopolski systemu terroru było więzienie przy ul. Młyńskiej. XIX-wieczne zabudowania więzienne zamienione zostały w hitlerowską katownię. W policyjnych aktach początkowo określane jako "Polizeigefängnis" (areszt policyjny) lub "Gefängnis Posen" (więzienie w Poznaniu), od 1941 r. "Untersuchungshaftanstalt", czyli areszt śledczy z uprawnieniami do wykonywania kar. Więzienie posiadało dwa oddziały, jeden dla kobiet i drugi dla mężczyzn. W prymitywnych, ciasnych i przepełnionych celach przetrzymywano razem skazanych i aresztowanych za różne przestępstwa. Sytuacja osadzonych była różna. W okresie 1939-1941 każdego dnia przybywało i ubywało razem od 93 do 158 osób, co wskazuje na znaczny ruch więźniów. W więzieniu wykonywane były wyroki śmierci na Polakach skazanych przez niemieckie sądy, egzekucji dokonywano trzema metodami, przez rozstrzelanie, powieszenie lub zgilotynowanie. Oryginalną gilotynę pochodzącą z więzienia przy ul. Młyńskiej, przy pomocy której wykonano serię wyroków śmierci na Polakach, można obejrzeć w Muzeum Martyrologii Wielkopolan – Fort VII.