Osadzeni w Forcie VII więźniowie kierowani byli na przesłuchania do siedziby Gestapo mieszczącej się w przedwojennym Domu Żołnierza (przy obecnej ul. Niezłomnych). Był on siedzibą Kierowniczego Urzędu (Geheime Staatspolizei. Staatspolizeileitstelle Posen), który pełnił nadrzędną funkcje wobec urzędów Gestapo w Inowrocławiu i Kaliszu, stając się centralą obejmującą cały Kraj Warty. Poznańskiej siedzibie podporządkowano cztery ekspozytury terenowe (Aussendienststelle) w Kościanie, Lesznie, Szamotułach i Środzie Wielkopolskiej. W piwnicach budynku znajdował się areszt nazywany "więzieniem domowym" (Hausgefangnis). W celach przetrzymywano jednorazowo kilkudziesięciu więźniów, czasami ponad stu. W trakcie brutalnych przesłuchań gestapowcy często stosowali wymyślne tortury. W budynku funkcjonował również policyjny sąd doraźny (Standgericht), który orzekał najczęściej karę śmierci lub deportację do obozu koncentracyjnego. Podczas walk w lutym 1945 r. gmach został wysadzony w powietrze przez wyznaczoną do tego celu jednostkę SS. Zamieniony w morze ruin Dom Żołnierza został odbudowany w kilka lat po wojnie. Obecnie na ścianie budynku znajduje się tablica upamiętniająca ofiary nazistowskiej katowni. Napis na tablicy głosi: Dom ten w latach 1939-1945 był siedzibą Gestapo. W powszechnej pamięci Polaków zapisał się jako miejsce hitlerowskich zbrodni, masowych aresztowań, okrutnych tortur, męczeństwa, tragedii i śmierci tysięcy mieszkańców tzw. „Kraju Warty”.