Urodził się 25 czerwca 1896 r. w Żydaczowie. Po powołaniu do armii austriackiej w czasie I wojny światowej ukończył szkołę oficerską w Orawie. Wstąpił do armii gen. J. Hallera we Francji. W latach 1921-1925 służył w 6 pułku strzelców podhalańskich, 75 p. p. i 89 p. p. W 1925 r. awansował do stopnia kapitana.

W kampanii wrześniowej walczył w 73 p. p. jako dowódca kompanii. Zbiegł podczas próby internowania. Pełnił funkcję kwatermistrza w sztabie śląskiego Okręgu ZWZ. W 1942 r. awansował do stopnia majora. Na początku 1943 r. został przeniesiony do sztabu Okręgu Poznańskiego AK. Był autorem planów materiałowo-zaopatrzeniowych AK na wypadek wybuchu powstania oraz instrukcji organizacyjnych.

Został aresztowany w Kaliszu 22 stycznia 1944 r. Podczas brutalnego śledztwa w siedzibie gestapo w Domu Żołnierza nie zdradził tajemnic organizacyjnych i w stanie agonalnym został przewieziony do Fortu VII, gdzie zmarł 8 lutego 1944 r.