Przejdź do treści

Franciszek

Kęsy

Franciszek Kęsy

1920
Kreska
1942
Męczennik II wojny światowej, jeden spośród tzw. „Poznańskiej Piątki” wychowanków Oratorium Salezjańskiego, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Urodził się 13 listopada 1920 r. w Berlinie. W 1921 r. rodzice przyjechali do Poznania. Ojciec pracował w Elektrowni Miejskiej, matka zajmowała się domem i wychowaniem Franciszka, jego trzech braci i siostry.

Chętnie występował w oratoryjnych przedstawieniach. Nie krył, że chciał zostać salezjaninem, jednak choroba przeszkodziła mu we wstąpieniu do Niższego Seminarium w Lądzie.

Podczas kampanii wrześniowej podjął nieudaną próbę zaciągnięcia się do polskiej armii. Po powrocie do Poznania, dzięki pośrednictwu Czesława Jóźwiaka, otrzymał pracę w zakładzie malarskim. Od momentu zamknięcia oratorium aż do aresztowania, wraz z pozostałymi przyjaciółmi śpiewał w chórze Stefana Stuligrosza.

Był torturowany podczas przesłuchań.

Bł. Franciszek Kęsy został zgilotynowany 24 sierpnia 1942 r. w więzieniu w Dreźnie.