Obóz został wyzwolony przez 70. Brygadę Piechoty Zmotoryzowanej Armii Czerwonej. Większość więźniów Niemcy zdążyli jednak już wcześniej ewakuować w głąb Rzeszy. Podczas ostatnich transportów kilka tysięcy więźniów poniosło śmierć. W pobliżu położonej na Dolnym Śląsku Rogoźnicy, Niemcy utworzyli w sierpniu 1940 r. obóz pracy będący filią KL Sachsenhausen. 1 maja 1941 r. stał się on samodzielnym obozem koncentracyjnym, który posiadał w sumie ponad 100 podobozów (jeden z nich znajdował się w Owińskach k. Poznania). Więźniowie wykorzystywani byli do bardzo ciężkiej pracy m.in. w pobliskich kamieniołomach granitu. Przez obóz i jego filie przeszło ok. 125 tys. osób (kartoteka obozowa zawiera 98 979 wpisów), z czego śmierć poniosło ok. 40 tysięcy. Z obozu w poznańskim Forcie VII do KL Gross-Rosen skierowanych zostało co najmniej 59 więźniów, spośród których 23 zamordowano.